محققان دانشگاه نیویورک روز چهارشنبه گزارش دادند که خطر مرگ ناشی از جراحی برای افرادی که کلیه اهدا میکنند، از آنچه پزشکان مدتها تصور میکردند، کمتر است.
به گزارش ایبیسینیوز، این محققان طی مطالعهای ۳۰ ساله دریافتند که تا سال ۲۰۲۲، از هر ۱۰ هزار اهداکننده کمتر از یک نفر سه ماه پس از جراحی جانش را از دست داده است. این در حالی است که مراکز پیوند کلیه هنگام مشاوره در مورد عوارض احتمالی از دادههای قدیمیتر استفاده میکنند و به اهداکنندگان میگویند که به ازای هر ۱۰ هزار اهداکننده زنده، سه نفر با خطر مرگ مواجهاند.
دکتر دوری سگف، یکی از نویسندگان این مقاله که در جاما (JAMA) منتشر شد و همچنین جراح متخصص پیوند در مرکز لنگون دانشگاه نیویورک (NYU Langone Health) میگوید: «در دهه گذشته، مجموعه تدابیر و راهکارها برای محافظت از افراد در طول جراحی به میزان قابلتوجهی افزایش یافته است.»
او با اشاره به «تکنیکهای جدید در جراحی» بهعنوان دلیل اصلی این تغییرات، خواستار بهروزرسانی دستورالعملها برای بازتاب این پیشرفتها شد تا بتوان تمایل افراد را برای اهدای کلیه بیشتر کرد. به عقیده سگف، گیرندگان پیوند بیشتر از خود اهداکنندگان نگران خطرات جراحیاند و اینکه شخصی از نزدیکانشان برای نجات زندگی آنها عضوش را اهدا میکند، به آنها آرامش میدهد.
سالانه هزاران نفر در انتظار پیوند عضو فوت میکنند. در حالی که اهدا کنندگان زنده میتوانند یکی از دو کلیه یا بخشی از کبدشان را اهدا کنند؛ کبد تنها عضو بدن است که میتواند خود را بازسازی کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
تنها در ایالات متحده، نزدیک به ۹۰ هزار نفر در فهرست پیوند کلیه قرار دارند و یافتن یک اهداکننده زنده نهتنها میتواند مدت زمان انتظار را که ممکن است سالها به طول بینجامد، کوتاهتر میکند، بلکه این اندامها نسبت به اعضای پیوندزده شده از اهداکنندگان متوفی، معمولا طول عمر بیشتری دارند. با این حال، در این کشور از ۲۷ هزار پیوند انجامشده در سال ۲۰۲۳، تنها شش هزار و ۲۶۰ پیوند از اهداکنندگان زنده بوده که البته بالاترین میزان از زمان همهگیری است.
محققان دانشگاه نیویورک سوابق بیش از ۱۶۴ هزار اهدای کلیه در ایالات متحده را از سال ۱۹۹۳ تا سال ۲۰۲۲ تجزیه تحلیل کردند و ۳۶ مورد مرگ پس از جراحی پیدا کردند. بیشترین خطر برای اهداکنندگان مرد و کسانی که سابقه فشار خون بالا داشتند، گزارش شد. با این حال فقط پنج مورد از این مرگها از سال ۲۰۱۳ به بعد رخ داده است؛ دورهای که با تغییر روش مراکز پیوند عضو در ایالات متحده برای برداشتن کلیه به روش حداقل تهاجمی و همچنین استفاده از روشی بهتر برای متوقف کردن خونریزی از شریان کلیه همزمان بود.
با این حال لازم است خطرات بلندمدت نیز در نظر گرفته شوند، از جمله اینکه آیا کلیه دیگر فرد اهداکننده میتواند تا پایان عمر او دوام بیاورد یا خیر. البته خطر بروز نارسایی کلیه برای اهداکننده در آینده کم است و به عواملی مانند چاقی، فشار خون بالا، سیگار کشیدن و سابقه خانوادگی بیماریهای کلیوی بستگی دارد. به همین دلیل بهکارگیری ابزارهایی برای محاسبه این عوامل خطرآفرین احتمالی به پزشکان کمک میکند احتمال مشکلات آینده برای یک اهداکننده بالقوه را تعیین کنند.
مراکز پیوند هم ممکن است برای ارزیابی مناسب بودن یک اهداکننده زنده اصول و ضوابط خاص خود را داشته باشند.